- çınqıllı
- покрытый щебнем, галькой.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
çınqıllı
Смотреть что такое "çınqıllı" в других словарях:
çınqıllı — sif. Çınqıl olan, çınqıldan ibarət olan. Uzaqdan çınqıllı dağdan götürülən böyük arx kəndin günçıxan qoluna qədər gətirilir və böyük bir daşın yarığından üzüaşağı buraxılırdı. S. R.. Onu yaşadacaq hər dərə, hər dağ; Çınqıllı daşlardan süzülən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daşaxor — (Meğri) daşlı, çınqıllı. – Yəğli dərə daşaxor yerdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xırnıx — (Goranboy) çınqıllı, qumlu yer. – Maşın xırnığın yanında qalıf, bəri gələmmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çınqıl — is. Tikinti işlərində istifadə olunan daş qırıntısı, xırda daş. Çəpərlər aradan bir bir sökülsün; Palçıqlı yollara çınqıl tökülsün. S. V.. Sən gəzdiyin torpağın çınqılı, çəlik daşı; Sanıram ki, misilsiz bir incidir, gövhərdir. M. R.. // Çınqılla… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çınqılotu — is. bot. Meşələrdə, dağ çəmənlərdə və çox rütubətli çınqıllı yerlərdə bitən çoxillik ot bitkisi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
plyaj — <fr.> Çimmək və ya günəş vannası qəbul etmək üçün istifadə edilən dəniz, göl və çayın qumlu və ya çınqıllı sahil zolağı; çimərlik. Dəniz plyajı. Qumsal plyaj. – Bağda, ya plyajda papaq – yan gəzən; təptəzə xuliqan görürəm, qorxmuram. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
